نمایش قاب بهتر از افغانستان/از کار رسانهای تا سریالسازی!
گروه: تیتر یک , رادیو و تلویزیون | کد خبر: 15059 | ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۰:۰۰
درباره کشور افغانستان نگاههای مختلفی چه به لحاظ انتخاب سوژه و چه موضوع برای ساخت سریال و فیلم وجود دارد اما گاهی سیاهنمایی وارونهانگاری رقم میزند.
به گزارش اختصاصی ایران فیلم پرس، در ایران درباره کشور دوست و همسایه افغانستان روایتهای مختلفی ساخته و پرداخته شدهاند. روایت جدید مهران بیپروا تصویربردار ایرانی در صفحه مجازیاش تلنگری زد که میتوان چه به لحاظ رسانهای و ژورنالیستی و چه در فضای ساخت آثار نمایشی (فیلم و سریال) افغانستان را درستتر معرفی کرد.
همانطوری که این انتظار وجود دارد ایران را فارغ از سیاهنمایی عدهای فیلمساز، به جهان معرفی کنیم این انتظار در میان هموطنان افغانستانی هم وجود دارد. یادمان میآید سریال «همسایه» که تلاش کرد نگاه منفی به مهاجران افغانستانی را تغییر دهد. سریالی که در شبکه سه سیما ساخته شد و نکته مهمی که در ساخت این مجموعه تلویزیونی وجود داشت تغییر نگاه نادرستی بود که بخش زیادی از جامعه ایرانی به مهاجران افغانستانی داشتند.
مثل خیلی از ایرانیهایی که در کشورهای دیگر به عنوان شهروند درجه دو به آنها نگاه میشود و خیلی از آنها از این موضوع ناراحت هستند. همچنان که کارگردان این سریال میگفت: «هدف اصلی این بود که بگوییم این آدمها هم از خود ما هستند و این مرزهاست که ما را از هم جدا کرده است؛ به ویژه این که در فرهنگ و مذهب و زبان و خیلی از موارد دیگر اشتراکات زیادی داریم و این نگاه منفی، نگاه خوبی نیست.»
حالا یک روایت از مهران بیپروا فضای جدیدی را به رویِ اهالی رسانه، فرهنگ و شاید هنرمندان باز کند که همیشه دغدغه ساخت فیلم و سریال در این زمینه وجود داشته است را باز میکند. او که اخیراً به افغانستان سفر کرده با انتشار ویدئویی تحت عنوان ” تو این سرزمین، رنگ بهتر، قاب بهتر و سوژه جذابتر بیداد میکنه” در صفحه شخصیاش نوشت:
دوست عکاسی تعریف میکرد تو یکی از سفرهایش به افغانستان فروشندهای حرف عمیق و قابل تأملی بهش زد. اون حرف تا این لحظه از ذهن من بیرون نرفته. جمله این بود: «جنایتی که اهالی رسانه به این مملکت کردهاند، آمریکا و دیگر اشغالگران نکردند؛ که هرچه تباهی و سیاهی بود از این خاک به تصویر کشیدید».
بیشتر بخوانید:بازخوانی گفتوگوی قدیمی آقای گوینده/ مردی که عاشق رادیو بود
تمام رسانههایی که منفعتشان در سیاه نشون دادن افغانستان بود و هست، تمام تلاششون رو گذاشتن تا جز سیاهی و بدبختی چیز دیگه ای از این مملکت بیرون درز پیدا نکنه. مردم این سرزمین با تمام مشکلات، زندگی هم داشتند؛ ازدواج کردند، عروسی گرفتند، جشن گرفتند و شادی کردند، ولی چقدر از این اتفاقات خوب و امیدواری به ساختن وطنی آبادتر رسانهای شد؟
شرایط اقتصادی سخت اینجا قابل درکه؛ ولی پیشنهادی دارم به دوستان ژورنالیست و خبرنگار: به نظرم به اندازه کافی از این خاک چهره سیاه و مخدوش منتشر شده. رنگ بهتر، قاب بهتر و سوژه جذابتر بیداد میکنه تو این سرزمین.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید