سیدضیاء هاشمی، تهیه کننده سینما و تلویزیون درباره وضعیت اسفناک سينماي اجتماعی کشور در سال ۱۴۰۲ گفت: توصيه ميكنم به عوض آن به ضرورت سينما با مضمون اجتماعي به عنوان موتور محرك سينما توجه كرده و ايام باقيمانده را جبران مافات كنند.
مسعود اطیابی کارگردان سینما نسبت به حواشی بهوجود آمده برای فیلمهای کمدی واکنش نشان داد و عنوان کرد براساس سلیقه و نیاز مردم فیلم میسازد.
سامان سالور گفت: یکی از اصلیترین شرطها برای بهرهمند شدن از تمام ظرفیت اکران آنلاین این است که ما بتوانیم جلوی قاچاق فیلمها و نمایش آنها در شبکههای ماهوارهای را بگیریم ولی متاسفانه به دلیل اجرا نشدن قانون کپیرایت بلافاصله پس از اینکه فیلمهای سینمایی به صورت آنلاین اکران میشوند، نسخه قاچاق آنها در بستر نت در دسترس عموم قرار میگیرد و شبکههای ماهوارهای نیز این فیلمها را بارها و بارها پخش میکنند.
محمود بابایی تهیهکننده فیلم «بعد از رفتن» در آستانه اکران عمومی این فیلم به طرح نکاتی درباره لزوم توجه بیشتر به سینمای اجتماعی در سایه فروش بالای فیلمهای کمدی پرداخت.
نعمتالله سعیدی منتقد سینما گفت: بخش مهمی از سینمای اجتماعی ما سکولار است و بود و نبود خدا اصلا مورد بحث قرار نمیگیرد و برای هنرمند سوال نیست. کسی که از موضع دین از سینما متوقع است باید در باقی بخشها نگاه و ارزشهای دینی را جاری کند نه صرفا در سینمای تاریخ دین.
علی رفتاری نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «هماتوم» که با تمرکز بر سوژه رحم اجارهای روایت شده است، به طرح دیدگاههای خود درباره ورود به سوژههای اجتماعی در سینما پرداخت.
رضا میرکریمی بهعنوان یک فیلمساز پیشکسوت به سینمای اجتماعی و معناگرا میپردازد و این روزها از برخی فعالیتهایش کناره گرفته است و نسبت به مدیریت فرهنگی انتقاد دارد، او معتقد است تعداد زیادی نهاد با مأموریتهای مشابه فرهنگی تأسیس شده که کاربردی ندارند.
اقبالی گفت: تصویر غالب، تصویر یک خانواده هستهای تک فرزند است. آن چیزی که سینمای ایران اصرار دارد از یک خانواده ایرانی روایت کند، یک خانواده هستهای است نه یک خانواده گستردهای که در آن کودک وجود دارد و پدر بزرگ و مادر بزرگ در آن هست.
اکران چند فیلم قدرتمند، پایان تدریجی فصل امتحانات و عادت کردن مخاطب با گرمای هوا، سه مولفهای هستند که سبب میشوند تا حال سینما برای نیمه دوم خردادماه، بسیار بهتر از دو ماه ابتدایی امسال تصور شود.