به نام سینمای ایران و به کام دیگران 

به گزارش ایران فیلم پرس، سال گذشته فروش بالای هزار میلیارد تومانی گیشه برای سینمای دچار بحران در جذب مخاطب یک اتفاق مهم و اساسی به شمار می‌رفت. در میان خیل فیلم‌هایی که دخل و خرج خود را نمی‌توانستند با هم مطابقت بدهند و اصلا بود و نبود آن‌ها بر پرده سینما فرقی نمی‌کرد و حتی ساخته شدن بسیاری از آن‌ها شکست مطلق برای سازندگان بود، گیشه بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال‌ کننده بود.

خیلی هم خوب؛ به هر حال اتفاق خوب، خوب است و باید از آن حرف زد، ولی نکته قابل اهمیت این‌که باید آن را آنالیز و دلایل و چرایی آن را بررسی کرد. برای شما پرسش نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رقم‌های گیشه را جابه‌جا کنند؟ چرا اکثر فیلم‌ها نه تنها بازگشت مالی نداشتند که هزینه‌های اولیه ساخت را هم برنگردانند؟

کیفیت پایین این چند فیلم پرفروش کاملا مشهود است پس نمی‌توان مدعی شد که کیفیت باعث جذب مخاطب فروش این چند فیلم شده است. البته که فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته شده در فروش فیلم تأثیرگذار هستند، اما دلیل اصلی و کافی نیست، چرا که فیلم‌های کمدی دیگری هم سال گذشته اکران شدند، اما به فروش این چند فیلم نرسیدند.

ماجرا چیست؟

سال گذشته ۲۲ مرداد بود که قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفت‌وگو با اعتماد درباره نحوه تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها گفته بود: رسانه‌های خارجی فارسی زبان هفته‌ای پنج هزار تا ۱۵ هزار دلار از فیلمساز می‌گیرند تا فیلم‌هایشان را در رسانه‌شان تبلیغ کنند.

همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متأسفانه یکی از همین فیلم‌های روی پرده مبلغ گزافی حدود ۲۵۰ هزار دلار به این ماهواره‌ها داده و تمام تبلیغات را برای فیلمش گرفته و البته همین دوستان سینماگر ما قیمت را بالا برده‌اند تا دست کسی به تبلیغات آن‌جا هم نرسد. دقت کنید، این نکات را سینماگری که سال گذشته فیلم روی پرده اکران داشته و طبیعتا از مناسبات اکران و تبلیغات فیلم‌ها اطلاع داشته بیان کرده است.

بیش از ۱۰ فیلم سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند از «فسیل» و «هتل» و «شهر هرت» تا «ویلای ساحلی» و «هاوایی» آن هم بیشتر از هزار بار تبلیغ از زیرنویس و تیزر و عکس و…

کما این که در حال حاضر فیلم‌های «تمساح خونی» و «بی بدن» و «سال گربه» همین وضع را دارند.

بر اساس شنیده‌ها، سال گذشته از سینمای ایران رقم بیش از صد میلیارد تومان به شبکه ماهواره‌ای جم تبلیغ داده شده است.

بله، یک و نیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است. حالا این پرسش به وجود میآید که با توجه به این پرداخت بالا به ماهوارهها آیا سود اصلی از اکران فیلمهای کمدی را سینمای ایران برده یا ماهواره ها؟ سریالهای پلتفرمها که از همان دقایق ابتدایی انتشار، بلافاصله در ماهوارهها با زمانبندی کامل پخش میشود تبلیغات فیلمهای ایران که به ماهواره ها داده می.شود آیا رواست که سرمایه های کشور این گونه از کشور خارج شوند؟

منبع: سینما اعتماد