حقیقت‌های تکان‌دهنده‌ای از زبانِ اسماعیل سلطانیان
بازیگر سریال «یوسف پیامبر» را سال‌ها در قابِ تلویزیون، صحنه نمایش و پرده نقره‌ای سینما ندیدیم؛ همیشه بغض و اندوهی با او همراه بود، از اجحاف‌ها و فضای سلبریتی‌زده می‌گفت و نگران آینده دنیای تصویر ایران اسلامی بود.
به گزارش ایران فیلم پرس، حالش این سال‌ها اصلاً خوب نبود. همه فکر می‌کردند تنها دردِ او دردِ جسمی است؛ یا از بیکاری و کم‌کاری‌هایش رنج می‌برد. اما بیشتر می‌گفت نگران آینده تصویر ایران اسلامی‌ام. همواره این عبارت را به کار می‌برد. می‌گفت آثار فاخری در این سال‌ها نمی‌بینم به آنها ببالم. چرا باید چنین کارهای سخیف و سطحی در نمایش‌خانگی و حتی تلویزیون ساخته شود؟
امروز خبر درگذشت اسماعیل سلطانیان بازیگر سیما و تلویزیون رسانه‌ای شد. هنرمند کرمانشاهی که 26 فروردین 1330 به دنیا آمد. فارغ التحصیل لیسانس رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک و یک سیمرغ هم در کارنامه او دیده می‌شود.
فعالیت هنری خود را از سال 1349 وقتی 19 ساله بود با تئاتر به عنوان بازیگر شروع کرد.او سپس همزمان در مرکز آموزش هنرهای دراماتیک کرمانشاه دوره 6 ماه را زیر نظر آتش تقی‌پور گذراند سپس به عنوان نویسنده و کارگردان فعالیت خود را ادامه داد.
در سال 1350 وقتی 20 ساله بود دو فیلمنامه نوشت که تصویب شد اما نتوانست بسازد تا اینکه سال 1357 از کرمانشاه به تهران نقل مکان کرد. او در حوزه هنری تبلیغات اسلامی مشغول به کار شد و سپس به عنوان مدرس، کلاس بازیگری گذاشت.
بیشتر بخوانید:چرا کارگردانان به دوران قاجاریه علاقه‌مند هستند؟
بعد از انقلاب در سال 1363 با فیلم «شکار شکارچی» کنار چهره هایی چون مهدی محرابی، مسعود قندی و رضا چراغی اولین بار جلوی دوربین رفت. یک سال بعد با سریال «پیر وفا» به کارگردانی مجتبی یاسینی وارد قاب تلویزیون شد.
سلطانیان در سال 1376 وقتی 46 ساله بود به خاطر بازی در فیلم «بایسیکل ران» ساخته محسن مخملباف سیمرغ بلورین بازیگر نقش مکمل را از جشنواره فجر هفتم گرفت.
از دیگر آثار سلطانیان می‌توان به بازی در سریال «پایتخت2»، «یوسف پیامبر»، «مرد هزارچهره»، «ستایش» و «قورباغه» اشاره کرد. البته در میان آثار او بیشتر درباره «زنگ‌ها» و «بایکوت» که آثار سینمایی بود صحبت شد و در میان سریال‌ها «وضعیت سفید» و «یوسف پیامبر» با بازی او برای مردم خاطرانگیز شد.
در سال 1394 استاد سلطانیان به دلیل وجود ضایعه در ناحیه روده بزرگ در بیمارستان امیر المومنین (ع) بستری شد و در نهایت پس از جراحی مرخص شد.
مرد نجیب و آرامی که انگار فراموش شده بود؛ بعد از “چ” در سینما و چند اثر دیگر، فقط او را خیلی کوتاه در سریال “قورباغه” هومن سیدی دیدیم. هنرمندی که با نقش‌های سخت چه روی صحنه تئاتر و چه تلویزیون و سینما همیشه مخاطب را شگفت‌زده کرده است.