به گزارش خبرنگار ایران فیلم پرس، این روزها گفت‌وگو درباره انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل محافل فرهنگی و هنری تبدیل شده است. مسعود پزشکیان برای اینکه بتواند اعضای کابینه خود را انتخاب کند، کمیته‌هایی تخصصی تشکیل داده است؛ یکی از این کمیته‌ها، کمیته فرهنگی است که رضا صالحی‌امیری عهده‌دار مسئولیت آن است. هر کمیته مسئولیت انتخاب سکانداران چند وزارتخانه را برعهده دارد و کارگروه وزارت فرهنگ در این راستا شکل گرفته است که بتواند مبتنی بر معیارهای موردنظر دولت چهاردهم، گزینه‌های مناسب را به رئیس‌جمهور منتخب معرفی کند.

در این پرونده، به‌واسطه سلسله مطالبی به بررسی سوابق و کارنامه چهار گزینه پیشنهادی می‌پردازیم‌. چهارمین و آخرین بخش از پرونده مذکور، به معرفی و ارزیابی احمد مسجدجامعی اختصاص خواهد داشت.

احمد مسجدجامعی

مسحدجامعی ۶۸ ساله است و سابقه وزارت در این وزارتخانه را دارد. تجربه‌اش خوب است اما با آن معیارهایی که رئیس‌جمهور برای سکانداری وزارتخانه‌ها اعلام کرده، همخوانی ندارد. اولین مورد سن اوست که باعث می‌شود مسجدجامعی را به‌عنوان یک گزینه اصلی در وزارت ارشاد نبینیم. کمی با هم مرور کنیم؛ زمانی که او در وزارت فرهنگ و ارشاد بود چه کارهایی انجام داد و سابقه‌اش در حوزه فرهنگ به چه چیزهایی گره خورده و هنرمندان او را چطور ارزیابی می‌کنند؟ 

دوره دوم محمد خاتمی، مسئولیت وزارت ارشاد را برعهده داشت. نگاه تعاملی و گعده‌هایش را با اهالی هنر حفظ کرده است. از دوران وزارت موارد زیادی برای او وجود دارد که می‌توان اشاره کرد؛ سپردن کار به بخش خصوصی از ویژگی‌های وزارت ارشاد او بود و خودش درخصوص این موضوع گفته: «در دوره ریاست‌جمهوری خاتمی دولت حتی کاغذ مورد نیاز ناشران را وارد نکرد. نمایشگاه بین‌المللی کتاب را هم برگزار نکرد و انجام این کارها را به اتحادیه‌ها، تشکل‌ها و ناشران سپرد ولی مثلا پیش از آن سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه‌اندازی شد و عناوین بسیاری هم کتاب چاپ و کاغذ وارد کرد و سود کلان هم برد اما بعدها این نقش به اتحادیه‌ها و تشکل‌ها سپرده شد و اقتصاد نشر در بخش خصوصی رونق یافت ولی به‌‌هرحال این سیاست‌ها در دوره‌ای عقبگرد داشت.»

او به برنامه‌های توسعه اول و دوم کشور نقد داشته و معتقد است آن دو برنامه زبان فنی نداشتند. البته این زبان فنی نداشتن به معنای این نیست که کاری انجام نشده؛ و می‌گوید‌ اتفاقا کارهای مهمی هم انجام شد اما دفاعم از برنامه‌های سوم و چهارم این است که برای وضعیت مطلوب نقشه راه داشتند. این دفاع نافی کارهای فرهنگی دوره‌های قبل نیست.

مسجدجامعی معتقد است که در دوره ریاست‌جمهوری خاتمی گرایش به فرهنگ تا جایی پیش می‌رفت که عملا با کمبود سالن سینما، تالار موسیقی و تئاتر مواجه شدیم. علت این تغییر هم چندوجهی بود. هم در طول آن سال‌ها سطح سواد بالا رفت، هم در سطح مشارکت و حضور زنان و جوانان در عرصه‌های اجتماعی تکثرهای هویتی ایجاد شد؛ نیازهای جدید پدید آمد و جنس نگرش‌های جامعه عوض شد. این تحولات حتی موجب بیشتر رفتن به جلسات قرآنی و مذهبی هم شد و به افزایش محصولات فرهنگی-هنری در این حوزه‌ها انجامید. به‌ هر حال نشاطی در جامعه ایجاد شد که نتیجه آن افزایش گرایش به حوزه فرهنگ بود. 

در تحلیل نهایی، به نظر می‌رسد مسجدجامعی با ۶۸ سال سن نتواند وقت زیادی برای گرداندن اموراتِ وزارت خانه بگذارد و احتمالا صرفا در جلسات حاضر شود و مابقی کارها را به علیرضا تابش (خواهرزاده سیدمحمد خاتمی) واگذار کند.

نکته مهم در مورد مسجدجامعی این است که گرایشات سیاسی برجسته‌ او، مانعی بر سر گرفتن رای اعتمادِ قوی در مجلس خواهد شد و به نظر می‌رسد مسعود پزشکیان نیز چندان تمایلی به سیاسی‌ شدنِ ارشاد نداشته باشد.

برچسب:

احمد مسجد جامعیوزارت ارشادوزیر ارشاد